എനിക്ക് വിധിയില്‍ വിശ്വാസമില്ല ! പടച്ചവനില്‍ തന്നെ വിശ്വാസമില്ല , പിന്നയല്ലേ വിധിയില്‍ എന്നാവും എന്നെ അറിയുന്ന മിക്കവരുടെയും പ്രതികരണം ! അതെന്തായാലും , പറയാന്‍ തുടങ്ങിയത് മറ്റൊരു കാര്യം ആണ് .ചില സംഭവങ്ങള്‍ അല്ലെങ്ങില്‍ തീരുമാനങ്ങള്‍ നമ്മുടെ ജീവിതം തന്നെ മാറ്റി മറിക്കും.
ഏകദേശം എട്ടു പത്തു കൊല്ലങ്ങള്‍ക്ക് മുംഭാണ് . ഗള്‍ഫില്‍ പോയി ജോലികിട്ടാതെ തിരിച്ചു വന്നു ഞാന്‍ എന്റെ ഗ്രാമത്തിലും സമീപ പ്രദേശങ്ങളിലും വേണ്ടതിനും വേണ്ടാത്തതിനും ഇടപെട്ട് വള്ളി പൊട്ടി നടന്ന കാലം ! പുര നിറഞ്ഞു നിന്ന മകനെ എങ്ങനെ നേരെയാക്കും എന്ന് ചിന്തിച്ചു എന്റെ ഉമ്മ നെടുവീര്പുകള്‍ വിട്ടിരുന്ന കാലം ! മകനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ജീവിതം വളരെ സുഗമായിരുന്ന കാലം !ഞങ്ങളുടെ അയല്‍വാസി പരമേട്ടനെപോലെ , ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം കഴ്ക്കാന്‍ വീട്ടില്‍ വരാന്‍ പറ്റുന്ന ജോലിയല്ല്തെ മറ്റൊരു ജോലിക്കും ഈ ഗ്രാമം വിട്ടു പോകില്ലെന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു ! അല്ലെങ്ങില്‍ ഈ ഗ്രാമത്തിന്റെ വളര്ച്ച മുരടിക്കുമെന്നോ , ആളുകള്‍ പിതിരിപ്പ്അന്മാരും , ബൂര്‍ഷകളും ആകും എന്ന് ഞാന്‍ ബയപ്പെട്ടിരുന്നോ ? കൃത്യമായി പറയാന്‍ വയ്യ !
എന്തായാലും ഒരു ദിവസം രാവിലെ ദ ഹിന്ദു പത്രത്തില്‍ വന്ന ഒരു ജോലി പരസ്യം എന്നെ ആശയ കുഴപ്പത്തില്‍ ആക്കി !വാല്‍ക്ക് ഇന്‍ ഇന്റര്‍വ്യൂ ! കോയമ്പത്തൂരില്‍ ! പോയാലോ ? വെറുതെ ഉമ്മയോട് ചോദിച്ചു . ഒരു സെക്കന്റ് ഒപീനിയന്‍ ! ഉമ്മ കേട്ട പാതി കേള്‍കേണ്ട പാതി ! ഇതു തന്നെ താപ്പ് എന്ന് തീരുമാനിച്ചു ! എന്റെ ഡ്രസ്സ് ഇസ്തിരിയിടാന്‍ തുടങ്ങി ! അങ്ങനെ മടിച്ചു മടിച്ചാണ് ഞാന്‍ Aircell buildingile ആ ഓഫീസിലേക്ക് കയറിച്ചെന്നത്‌ ! പെണ്ണുങ്ങളും ആണുങ്ങളും ആയി നിറയെ പേര് ഇരിക്കുന്നുണ്ട്‌ ! Carnegie Mellon എന ഒരു അമേരിക്കന്‍ university ഇന്റര്നെറ്റ് ലൂടെ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കോഴ്സ് കോളേജുകളില്‍ മാര്‍കെറ്റ് ചെയ്യണം ! ഇതാണ് ജോലി . കൊലാജ് കളില്‍ പോയി prasantations ചെയ്തു ആളെ പിടിക്കണം ! കേട്ടപ്പോള്‍ എനിക്കും താത്പര്യം . ഇതിന് ലോകത്തില്‍ ഏറ്റവും പറ്റിയ ആള്‍ ഞാന്‍ ആണെന്ന് ആ മേനെജറെ പറഞ്ഞു ഒരു വിധം മനസ്സിലാക്കിച്ചു ! പക്ഷെ ശമ്പളം കേട്ടപ്പോള്‍ ഞെട്ടിപ്പോയി ! അപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത് ഞാന്‍ ആരാണെന്നു ആ മാനജര്‍ അത്രയും സമയത്തെ സംസാരം കൊണ്ടു മനസ്സിലാക്ക്കിയിട്ടുണ്ട് എന്ന് ! വേറൊരു കുരുക്ക്‌um എന്റെ കഴുത്തിലേക്കു ഇട്ടു . ഓക്കേ ആണെങ്ങില്‍ ഓഫര്‍ ഇപ്പോള്‍ തന്നെ ഒപ്പിടണം ! ഞാന്‍ പറഞ്ഞു എനിക്ക് എന്റെ ഉമ്മാട് ചോദിക്കണം !!!അയാള്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു മൊബൈല് മുംബിലെക്കിട്ടു " ഓക്കേ ....കാള്‍ "! ആ ചിരിയുടെ അര്‍ഥങ്ങള്‍ പിന്നീട് ഞാന്‍ ഇന്റര്‍വ്യൂ ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ആണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത് . " കളി എന്നോട് വേണ്ട മോനേ " എന്നോ " പോതു പോലത്തെ നിനക്ക് നിന്റെ കാര്യത്തില്‍ തീരുമാനം എടുക്കാന്‍ കഴിയില്ലേടാ കഴുതേ " എന്നോ ആയിരുന്നു ആ ചിരിയുടെ അര്ത്ഥം . എന്തായാലും ഞാന്‍ ആ ഓഫര്‍ ഒപ്പിട്ടു. എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഗതി മാറ്റിയ ഒരു ഒപ്പായിരുന്നു അത് !
ലിഫ്റ്റ് ഇറങ്ങി താഴെ വന്നപ്പോള്‍ , എന്നെപോലെ ഇന്റര്‍വ്യൂ അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്ത , പിന്നീട് എന്റെ സഹ പ്രവര്‍ത്തകര്‍ ആയ കുറച്ചു പെണ്‍കുട്ടികള്‍ കൂട്ടം കൂടി നില്ക്കുന്നു ! അവരൊന്നും ഓഫര്‍ ഒപ്പിട്ടിരുന്നില്ല . എല്ലാവര്‍കും വീട്ടുകാരോട് ആലോചിക്കാന്‍ സമയം കൊടുത്തിരുന്നു ! പിന്നീട് നീലഗിരി ബാറില്‍ രണ്ടെണ്ണം വിട്ടു സൌഹൃദത്തോടെ സംസാരിച്ചിരുന്ന സുരേഷ് എന ആ മേനെജരോട് സോഭാവിക ഉള്കണ്ടയോടെ ചോദിച്ചു . അന്ന് എന്ത്ആണ് എനിക്ക് സമയം തരാതിരുന്നത് എന്ന് . " നീ എന്റെ മാതിരിയാണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി , അന്ന് ഞാന്‍ വിട്ടാല്‍ നീ വരില്ല , എനിക്കറിയാമായിരുന്നു "!!!! ഇതായിരുന്നു മറുപടി !
പിന്നീട് ഒരു സോപ്നാടനതിലെന്ന പോലെ ഞാന്‍ എല്ലാം മറന്നു . എന്റെ ഗ്രാമത്തെ മറന്നു അവിടുത്തെ ശങ്ടകള്‍ മറന്നു , എന്നെ ഉപതെഷിച്ചു നേരെയാകാം എന്ന് ധരിച്ച , ഒരു നല്ല കമൂണിസ്റ്റ് കാരനാകാന്‍ തക്ക എല്ലാ ഗുണങ്ങളും എനിക്കുണ്ടെന്ന് എന്നെ നിരന്തരം ബോതിപ്പിച്ചിരുന്ന രധേട്ടനെ മറന്നു ! പിന്നെ ജോലി ആയിരുന്നു ! പുതിയ സുഹൃത്തുക്കള്‍ ! പുതിയ ഭാഷ ! മലയാളിയേക്കാളും നീണ്ട ചരിത്രമുള്ള ജനങ്ങള്‍ ! ഉച്ച ഭക്ഷണം കുറച്ചു വൈകിയാല്‍ ഉമ്മയോട് ശണ്ട കൂടിയിരുന്ന ഞാന്‍ , ഭക്ഷണം കഴികാതെ രാത്രി 10 num 12 num കസ്ടമറുകള്‍ എന പുതിയ രാജാക്കാന്‍ മാരെ കാണാന്‍ കാത്തു നിന്നു ! അങ്ങനെ അങ്ങനെ സ്ഥലങ്ങള്‍ മാറി , ജോലി മാറി അവസാനം ഈ മരുഭൂമിയിലെ നഗരത്തില്‍ എത്തി !!!! ജീവിതം തന്നെ മാറി ! ഗ്രാമ വീഥിയില്‍ നിന്നു Shk.Sayed ലെ എക്സ്പ്രസ്സ് ഹൈവേ യിലേക്ക്!!
Valli potti nadannirunna kaalathu ninakku vere oru prob koodi undayirunnu...Naattukaarkku kadam kodukkuka ( arodengilum kadam Vanngiyittum) eniitu thirichu chodikkunnathu mosham aanu ennu parayuka....The so called ' establishing social relationship'. Valli pottiya kaalam thanne.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ